Tesadüf

Bu buyuk bir tesaduf olamaz..
10 yıl once bugun ben cok kucuktum, kendime gore cok buyuktum  ama degildi, sadece o anda yasadıklarım benim bedenime ve ruhuma cok buyuktu
10 yıl once bu gun ben ve ailem , annemi kaybettik. Bir ay icinde sok olmuscasına bir seyler yasadık.
İşte 10 sene once bugun ben sabah yanlız  uyandım , kalktım  Tanju Okandan Kadınımı caldım, bana en cok dokunan sozlerini sayıkladım.. 'O sıcak yuvamız yok artık.'
10 yıl once ben 10 yas yaslandım , ama onumde uzun bir omur vardı, kendimi iyi biri olmaya ve iyi bir hayat yasamaya  zorladım ve bugune geldim...
Bu ay basından beri de bu 10.yıl stresi icindeyken hersey oyle bir gelişti ki , 13 Nisan yeni evimize taşınma gunumuz oldu
O 10 yıl onceki kotu 13 nisan bu yıl kendini en mutlu gunumuz yeni evimize ayak bastı gunumuz olarak affettirmeye calışıyor adeta!!
10 yıl sonunda ben bugun annem gibi bir anne oldum . Benim ve annemin gozleri gibi zeytin gozlu bir oglum oldu.
Annemle ne universite mezuniyetimi kutlayabildim, ne işe başlamayı , ne dugunum ne dogum yapmam , ama hep o gunlerde sagıma basımı cevirdim , bir mucize diledim, biliyordum buyuk bir yalandı ama oyle bos bir alana bakmam gerekliydi .
Bugunse dedigim gibi bir kus kadar hafiflemiş durumdayım , Kalamış'ta cok guzel bir ev yaptık , ve yarın oraya taşınıyoruz.
Alp korku icinde yeni eve tasınmaktan biraz korktu  , Tunc ise ustalarla ve işlerle ugrasmaktan yorgun ,ben ise o karmaşık ve zıt duygular içinden huzurlu olmayı seciyorum kendime.
Bu bir tesaduf degil , aslında 10 sene sonra biz de kendimize bir yuva kuruyoruz. ve o gun yasadıgım uzuntuyu ancak boyle bir sevinc hafifletebilir
Annemi sevgiyle anıyorum, bence dunyanın en tatlı ve huysuz kadınıydı , tıpkı o sarkılarda bahsedilen gibi buyuk yurekli , akıllı bir o kadar da dik ve duygusal ...
Zaman acıları dindiriyor dogru yine guluyoruz, egleniyoruz bazen de gereksiz kızıyoruz bir seylere .. ama zaman ozlemi gecirmiyor işte .. Bu yuzden bu yazı da senin degerli ozlemin için Gokyuzunde yanlız gezen Yıldız'ım...