18 Aralık 2011 Pazar

Önce tatlı, yoksa zaman akıp geçiyor..

insan sevdiklerini için için özler ...

Zaman su gibi akıp geçiyor, tüm hafta sonu eğlenceli birseyer yazmaya çalışarak geçirdim . Önce Alp (oğlum)hasta oldu sonra kendim , bu bir aile geleneği zaten , birbirimize bulaştırma turları .. Sonunda da eğlencesi olmayan bir olay oldu .
Bu aralar yani 30 lu yaşlarım en çok doğum ve en çok ölüm haberi aldığım yaşlarım .. bir gün çok seviniyorum , örneğin Cuma çok sevdiğim bir arkadaşımın bebeği olacağını öğrendim , o kadar sevindim ki , dün sabah Alp’in oyuncaklarını ayırdım , biraz da kıyafet . İnsan doğuma o kadar seviniyorki , ne güzel şey yeni taptaze bir hayat ! Bir şeyler yapmak istiyor, garip bir enerji geliyor.
Bugün ise resmen içim kan ağlıyor , bir arkadaşımın bir yakını öldü. .. Sanki bir roller coasterda gibi içim.. en kötüsü ise ölüme üzülen insanların neler hissettiklerini  biliyor olmam.. Zaten zaman herşeyin ilacı derlerse de yaşadıklarınız hep bir kaşıntı yapar, bu tip durumlarda elinizde olmadan aynı yarayı kaşırsınız kızarır... Başka türlü ne hissettiğimi anlatamıyorum . kısacası elimi kaldıracak halim yok içim bomboş oldu.
Herseferinde de bir film sahnesi aklıma geliyor,  kendimi sorguluyorum , neden hala yemekten önce tatlı yemiyorsun!?
Hayat o kadar kısa ki , tüm yemek sırasını beklersen en sevdiğin tatlıya yer kalmaz , zaman kalmaz... 

5 yorum:

  1. Brezilyada egzotik meyvalar starter olarak yeniyordu ;)

    YanıtlaSil
  2. çok güzel yazmışsın, hangi filmdeydi bu sahne?

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. Canım çok duygulandım, yazına bayıldım...

    YanıtlaSil