Sonunda bu yazın güzel olayları ardı ardına oluyor!
Yakın zamanda aramıza Aren katıldı, bugun ise minicik kızımız Öykü.
İnsan kendi kanından olunca kendisinin gibi seviniyor , ne garip bir huydur bu. Öykü bu sabah sevdiğim arkadaşlarımdan Burcucum ile aynı gün dünyaya geldi.
Kuzenim Murat ve eşi Özgenin kızı. Bu dunyaya ilk fingerprintleri J Öykücük, Almanya’da bizden uzaklarda doğdu. İlk buluşmamızı skypeda yaptık, tıpkı Turkcell reklamlarındaki gibi telefonuma dokunup agu gugu yaparken buldum! Sonra bütün gün arkadaşlarıma onun fotosunu email attım..
Hayat çok hızlı, Öykü’nün büyüdüğünü yürüdüğünü görmemiz an meselesi bunu Alp ile öğrendim .
Onlar büyüyecek biz yaşlanacağız , ama hayat bu döngü ile dengesini koruyacak .Aslında herşey bu kadar basit.
Yaşarken hep bu basitlikten çıkıyorum. Bazen bir excel database’i oluyor hayat , bazen de o yapmadığımız saçma sapan işler , bir ev alalım , Alp’i okula yazdıralım, eksiklerimizi tamamlayalım.Ya da teraziden inmediğim bir hafta oluyor acilen belimin etrafındaki can simidine bir çare bulunuz! Halbuki bütün bunlar tek kelime ile anlamsız! Önemli olan ne kadar çok gülümseyebildiğimiz = ne kadar huzurlu olduğumuz!
Öykücüğe buradan uzun ve güzel bir hayat diliyorum , umarım Alp ile çok iyi arkadaş olurlar , hayatta birbirlerine dost olurlarJ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder